نحوه پرورش درخت گردو

اگرچه انواع مختلفی از گردو وجود دارد، اما مهمترین آن گردو سیاه و گردو انگلیسی می­باشد که دستورالعمل کاشت و مراقبت­های آن­ها مشابه هستند. با این وجود، به دلیل وجود صدها رقم سازگار با شریط آب و هوایی مختلف و مقاومت به بیماری، کشت آن در اکثر مناطق مجاز شده است. درختان گردو می­توانند آجیل­ های خوش طعم و چوب­های بادوامی را تولید کنند، اما باغبانان باید آگاه باشند که اکثر گیاهان اطراف را از بین می­برد. همچنین، در نظر داشته باشید که درخت گردو تا 10 سال پس از کشت محصول تولید نمی­کند و حداکثر تولید آن در حدود 30 سال پس از کشت است. شما می­توانید درختان گردو را از دانه ­های آن تولید کنید، اما عمدتا خسته کننده می­باشد. بنابراین، بهترین حال تهیه نهال های آن می­باشد که معمولا دارای میزان موفقیت بالاتری است.

بخش اول: آماده سازی کاشت گردو

در این بخش به چگونگی آماده سازی برای کاشت گردو می پردازیم.

1. تلاش­ها و ریسک­های باغ خود را درک کنید

آماده ­سازی دانه­ های گردو می­تواند به چندین ماه نیاز داشته باشد و میزان موفقیت آن کم است. شما می­توانید به جای آماده ­سازی دانه، نهال خریداری نمایید. قبل از استفاده از هر دو روش، آگاه باشید که درخت گردو، به ویژه گردو سیاه، مواد شیمیایی را به خاک منتقل کرده و بسیاری از گیاهان نزدیک خود، نظیر درختان کاج، درختان سیب، گوجه­ فرنگی و سایر گیاهان را از بین می­برد. بنابراین، اندازه گسترده و حال تهاجمی گیاه گردو آن را برای شهرها نامناسب می­کند.

2. جمع ­آوری گردو افتاده

جمع­ آوری میوه افتاده و میوه ­های موجود در شاخه­ های درخت گردو توسط لوله PVC در پاییز صورت می­گیرد. هنگام رسیدگی و افتادن میوه، اکثر آن­ها در یک پوسته سبز یا قهوه ­ای ضخیم محصور شده­ اند.

اخطار: پوسته گردو می تواند پوست و لباس را رنگی و لکه دار کند. توصیه می شود که از دستکش ضد آب استفاده کنید.

3. بجای خرید گردو

اگر شما قصد دارید که باغ گردو برای تولید آجیل یا چوب را داشته باشید، از جنگل­داران محلی درخواست کنید که برای شما ارقام مناسب برای آب و هوای منقطه مورد نظر شما را تهیه نمایند. خرید دانه گردو تولید شده توسط درختان موجود در فاصله 100 مایلی (160 کیلومتری) محل کاشت، می­تواند ایده­ آل باشد. گردو معمولا در مناطقی با دمای حداقل 34- تا 1- درجه سانتیگراد رشد می­کند، اما برخی از ارقام نسبت به سایر ارقام مناسب­تر هستند.

گردو سیاه بسیار گران قیمت بوده و برای تولید چوب مناسب است، در حالی که گردو انگلیسی (بعنوان گردو فارسی نامیده می شود) به طور معمول برای تولید آجیل یا چوب استفاده می شود. گونه های متعددی از گردو در دسترس می باشد.

گردو تهیه شده از یک فروشگاه مواد غذایی بعید است که رطوبت لازم برای جوانه ­زنی را داشته باشد. حتی اگر این عامل نیز وجود داشته باشد، به دلیل تولید توسط درخت هیبرید در آب و هوای متفاوت ممکن است با موفقیت همراه نباشد.

4. پوسته را حذف کنید

بدون حذف پوسته، گردو ممکن است رشد کند، اما بسیاری از مردم پوسته را حذف می کنند تا داخل گردو آسیب نبیند. برای حذف پوسته، گردو را در داخل سطل آب غوطه ­ور کنید تا پوسته بیرونی آن نرم شود. برای سفت­ ترین پوسته­ ها تا سه روز منتظر بمانید. خرد کردن و حذف کردن پوست را با دست انجام دهید. اگر پوسته خشک شده باشد، می توان آن را توسط دستگاه های اتوماتیک حذف کرد. در گردوهای بزرگ­تر، آن را با مخلوط سیمان، ماسه و آب به مدت 30 دقیقه می­چرخانند.

5. گردو را در طول زمستان مرطوب نگه دارید به مدت 90 تا 120 روز.

همانند دانه بسیاری از گیاهان، گردو نیز به سرما نیاز دارد. این مدت بسته به نوع گردو، 3 تا 4 ماه به طول می­انجامد که در طول این مدت باید مرطوب نگه داشته شود. نگهداری دانه ­ها در یک محیط برای این منظور آغاز نامیده می­شود که می­تواند به یکی از روش­های زیر صورت گیرد:

• مقدار کمی گردو را در پیت ماس یا ماسه مرطوب قرار داده و آن را در کیسه پلاستیکی در یخچال یا محیط دارای 5-2 درجه سانتیگراد نگهدارید.
• برای مقادیر زیاد دانه، گودالی به عمق 0.3 تا 0.6 متر را در خاک ایجاد کنید. این گودال را توسط لایه ­ای از دانه به همراه 5 سانتیمتر ماسه، برگ و مالچ پر کنید. برای محافظت از جوندگان، آن را خوب بپوشانید.

بخش دوم: کاشت گردو

بعد از آماده سازی کاشت گردو به خود کاشت گردو می پردازیم.

1. چند هفته قبل از جوانه ­زنی، بایستی آن­ها را در محیط مرطوب قرار دهید

پس از آماده­ سازی زمین و گذشت حداقل 90 روز از قرار گیری در محیط سرد، دانه ­ها را بردارید. دانه­ های زنده بایستی دارای جوانه­ های کوچکی باشند. بذر­ ها را قبل از کاشت به مدت یک هفته در محیط کاملا مرطوب نگهداری کنید.

2. ناحیه کشت را انتخاب کنید

همه گونه ­های گردو به خاک با کیفیت بالا نیاز دارند. اگر شما می­خواهید یک باغ گردو را تهیه کنید این مرحله بسیار مهم است. ناحیه ­ای را انتخاب کنید که زهکشی آن مناسب بوده و خاک لومی آن حداقل 1 متر عمق داشته باشد. از دامنه­ های شیب­دار، خاک های سنگی و خاک­های دارای مقادیر بالای رس اجتناب کنید. مناطق پایینی دامنه­ های شمالی شیب­دار یا نواحی کوهستانی مناسب هستند. گردو نسبت به pH خاک سازگار است. خاک­های دارای pH بین 6 و 6.5 بهترین خاک هستند، اما pH های 5 تا 8 نیز قابل قبول می­باشند.

برای مطالعه مقاله درخت گردو می توانید از این لینک استفاده نمایید.

3. تمیز کردن ناحیه

قبل از کاشت، پوشش گیاهی موجود در ناحیه کاشت را حذف کنید، زیرا آنها با سایر مواد گیاهی نظیر درختان رقابت دارند برای کاشت باغچه ای، توصیه می شود که خاک آبیاری شود.

4. گیاه گردو را در حفره ­های کوچک قرار دهید

حفره­ های کوچک، با عمق حدود 5 – 7.5 سانتیمتر را تهیه کرده و گردو را در آن قرار دهید و سپس با خاک پر کنید. هنگام کشت چندین درخت، حفره ­ها را در فاصله 2.5 – 3.7 متری ایجاد کنید. به صورت اختیاری، شما می­توانید دو یا چند دانه را در هر حفره با فاصله 20 سانتیمتر قرار دهید. هنگامی که نهال­ ها به مدت یک یا دو سال رشد کردند، می­توانید سالم­ترین نهال را نگه داشته و بقیه را حذف کنید.

5. مراقبت از نهال­ های در حال رشد

بخش بعدی حاوی اطلاعاتی در مورد مراقبت از نهال­ ها و درختان در حال رشد است. در صورت استفاده از نهال ­ها، بخش­ های بعدی را مد نظر قرار دهید.

بخش سوم: کاشت و مراقبت از درختان گردو

در قسمت سوم به کاشت و مراقبت از درختان گردو می پذیریم

1. انتخاب نهال­ ها (اگر از بذر گردو استفاده نکنید)

قطر نهال را در فاصله 2.5 سانتیمتری از بالای طوقه ریشه را اندازه­ گیری کنید. نهال­ هایی که قطر این قسمت آن­ها حداقل 0.64 سانتیمتر می­باشد را انتخاب نمایید. این اندازه­ گیری، مهمترین اندازه ­گیری برای پیش­ بینی کیفیت است. نهال های فاقد ریشه که بدون خاک فروخته می شوند بایستی در اوایل بهار، قبل از رشد جوانه ها و بلافاصله پس از برداشت کاشت شوند. نهال های دارای ریشه را می توانید در خاک های خشک و در تاریخ های دیگر نیز کاشت کرد اما عمدتا گران هستند.

برای خرید بذر گردو آمریکایی کلیک کنید.

2. نهال­ ها را در بهار بکارید

خاک لومی و داری زهکش مناسب را انتخاب کرده و از دامنه های تند و تپه ای اجتناب کنید. نهال ها را در حفره هایی که قطر آنها دو برابر قطر ریشه نهال لست قرار داده و ریشه ها را در عمق کافی بپوشانید. برای نتایج بهتر، قرار دادن یک قسمت کمپوست به ازای سه قسمت خاک مناسب است. حفره را پر کرده و آبیاری را به صورت کامل انجام دهید. برای بدست آوردن بیشترین دانه از درخت، نهال­ ها را در فاصله 2.5 – 3.7 متری کشت کنید. برای بدست آوردن بیشترین مقدار چوب، نهال­ ها را در فاصله 3 – 3.7 متری کاشت کنید.

3. آبیاری گاه و بیگاه

برای حداقل دو سال اول پس از کاشت، درخت گردو به آبیاری ممتد نیاز دارد. آبیاری هفتگی برای درختان تازه کاشته شده بهتر است، اما می­توان برای درختان رشد یافته از آبیاری کمتر نیز استفاده کرد. آبیاری کامل را انجام دهید، اما اجازه ندهید که آب خاک کاملا خشک شود. آبیاری زیاد نیز می­تواند به گیاه آسیب برساند. پس از دو یا سه سال، درختان در طول گرمترین فصل سال و یا در طول خشکسالی، تنها یک تا سه بار در ماه آبیاری می شوند.

4. مقابله با علف­ های هرز

برای مراقبت از نهال­ ها، بایستی علف ­های هرز موجود در مناطق اطراف حفره حذف شوند؛ زیرا، آن­ها با نهال­ های کوچک رقابت می­کنند. چمن­ ها و علف­های هرز را با دست و یا از طریق موانع علف­ های هرز از بین ببرید. برای مقابله با علف­های هرز، نهال­ های بزرگتر را می­توان با مالچ تیمار کرد. در این صورت، از 8 سانتیمتر مالچ در منطقه ریشه استفاده می­شود. در گیاهانی که جوانه از سطح خاک بیرون نیامده از مالچ استفاده نکنید، زیرا می­تواند رشد جوانه را کاهش دهد. تا زمانی که نهال چوبی شده و ریشه­ ها توسعه یابند منتظر بمانید.

5. نحوه هرس کردن گردو را بدانید

اگر گردو را برای تهیه چوب تولید می­کنید، مهم است که برای اطمینان از رشد مستقیم آن را هرس کنید. در این حالت، یک شاخه “اصلی” را در بالای درخت نگه داشته و اجازه دهید که در طول یک یا دو فصل به طور مستقیم رشد کند. در درختانی که برای تولید دانه رشد می­کنند، نگهداشتن شاخه معقول می­باشد، اما برای فروش چوب آن بایستی هرس صورت گیرد.

اگر قبلا هرس نکرده اید، توصیه می شود که باری این منظور از یک هرس کننده با تجربه جهت شناسایی شاخه اصلی کمک بگیرد. اگر بالای درخت شاخه دار باشد، بهترین ساقه اصلی را به سمت راست چرخانده و شاخه های دیگر آن را ببرید، سپس نوک شاخه های حمایت کننده را برای جلوگیری از رشد آنها قطع کنید.

6. برای انتخاب بهترین نمونه­ ها، از پایه درخت نازک استفاده کنید

اغلب باغ­هایی که با گیاهان زیاد شروع می­کنند، دارای این مناطق می­باشند. هنگامی که درختان به اندازه کافی بزرگ شدند، شاخه­ ها شروع به همکاری می­کنند. سالم­ترین درختان را انتخاب کنید. این درختان ویژگی­های با ارزشی را نشان داده و معمولا تنه مستقیم و رشد سریعی دارند. بقیه را حذف کنید، اما اگر فضا را بیش از حد خالی کنید علف­ های هرز می­توانند با درختان رقابت کنند.

7. هنگامی که درخت به اندازه کافی رشد کرد از کود استفاده کنید

کوددهی تا حدودی بحث برانگیز است، زیرا اگر خاک غنی از مواد مغذی باشد می­تواند به رشد بیشتر علف­ های هرز کمک کنید. صبر کنید تا قطر تنه حداقل 10 سانتیمتر و ارتفاع آن به 1.5 متر برسد. بهترین حال این است که برای شناسایی کمبود مواد مغذی خاک، نمونه­ای از آن را به آزمایشگاه خاک­ شناسی ارسال کنید.

اگر امکان­پذیر نیست، کود حاوی 3 پوند نیتروژن، 5 پوند سوپر فسفات تریپل و 8 پوند پتاس را در اواخر بهار استفاده کنید. برگ­ های آن­ها را با تعدادی از درختان کود داده نشده مقایسه کنید تا اثر آن را درک کنید. اگر مثبت باشد، هر 5-3 سال یکبار مجددا اضافه کنید. پس از کوددهی، pH خاک را بررسی کنید تا ببینید آیا نیازی به تنظیم آن به سطح طبیعی دارید یا خیر.